Lees ook het standpunt Bosscherwaarden
Afgelopen vrijdag (9 maart) tijdens het groendebat, liepen de gemoederen hoog op toen het ging over het onderwerp de Bosscherwaarden. Waarom? Het eindplaatje is heel erg mooi. We laten de natuur zijn gang gaan in de Bosscherwaarden en creëren daarmee een extra strook natuur langs het rivierlandschap. Een beeld dat ook prima in de visie rivierfronten past. Die natuurontwikkeling klinkt heel mooi en is het ook echt wel. De belangrijke vraag is natuurlijk wel tegen welke prijs deze ontwikkeling dan plaats zou moeten vinden?
Als PvdA staan we kritisch in dit dossier. We zijn absoluut voor het eindplaatje: natuurontwikkeling. Maar daar gaat nog wel het nodige aan vooraf. Een korte samenvatting van het plan:
- Een investeringsmaatschappij wil de gronden langs de Bosscherwaarden afgraven en het rivierzand dat daar dan kan worden afgegraven verkopen;
- Om de gaten die ontstaan op te vullen, wil men deze als baggerbergingen gebruiken. Dat betekent concreet dat er op termijn (rivier)slib moet worden aangevoerd voor deze gaten. Het is geen geheim dat rivierslib door een groot deel van Europa vervuild is. De mate van vervuiling zou over het algemeen van dien aard zijn, dat deze niet bedreigend is voor de omgeving (althans volgens de experts);
- Daarna wordt de boel netjes afgewerkt en wordt er ruimte gemaakt voor de natuur.
Uiteraard gebeurt dit allemaal niet ineens, maar in fases. Er zal dus steeds aan een deel van het gebied gewerkt worden.
Natuurlijk ontstaan er dan gelijk een aantal zeer terechte zorgen:
- Wie is dan die investeringsmaatschappij en zal zij voldoende rekening houden met de omgeving. Is zij in staat alles veilig en met minimale overlast te laten verlopen.
- De investeringsmaatschappij is natuurlijk opgericht om winsten te halen. De vraag is ten koste van wat deze winsten gehaald moeten worden en welke risico’s daarvoor genomen worden. Bijvoorbeeld de mate van vervuiling van het slib dat gebruikt gaat worden. Als dat regulier slib is, denken wij dat dit nog wel verantwoord kan zijn, maar wat als er toch veel vervuilder slib moet worden geborgen?
- Zal de investeringsmaatschappij ook in staat zijn om het project geheel af te maken?
- Hoe lang gaat dit project duren?
- Hoe lang zal de omgeving last hebben van dit project en wat betekent dat ook voor de veiligheid van omwonenden?
- Wat is de impact op milieu?
- Hoe lang duurt het vervolgens tot de natuurontwikkeling gaat ontstaan?
Volstrekt terechte vragen en zorgen. Daar ligt dan ook direct een belangrijke nuance voor ons. De PvdA wil graag de natuurontwikkeling, maar niet ten kosten van alles. Graag willen wij ook wel zekerheden:
- Dat er zeer goede afspraken worden gemaakt met de ondernemer en dat daar ook zekerheden worden gesteld (desnoods door het gebruik van derdengeldendepots);
- De fasering van het project moet zo zijn, dat indien nodig tussentijds gestopt kan worden en dat de fasen tot dan toe af zijn;
- Er moeten harde eisen aan de vervuiling van het slib worden gesteld en ook maatregelen worden genomen ten aanzien van de controle daarop (voor zover dit niet al wettelijk was geregeld).
- Er moeten maatregelen zijn voor de omgeving (veiligheid en overlastbeperking). Wat ons betreft is ook een ruime financiële compensatie voor de omgeving noodzakelijk. Zeker gezien het feit dat de verwachte doorlooptijd ten minste 8 jaar betreft en de omwonenden dus wel lange tijd overlast zullen hebben.
Er zit ook een zonnige kant aan deze ontwikkeling. Wij kunnen als gemeente een maatschappelijke compensatie eisen voor dit plan. Daarmee kunnen we mee profiteren van de opbrengsten van het plan en kunnen we zorgen dat we ook aan de oost-zijde van de stadshaven het rivierfront verder kunnen aanpakken. Iets waar we anders nooit toe in staat zullen zijn.
Die maatschappelijke compensatie kan er ook alleen maar komen als er harde garantie zijn dat het geld daarvoor ook beschikbaar wordt gemaakt. Wij willen hoe dan ook dus dat, als het project al gaat plaatsvinden, de gemeente een volledig afdwingbare garantie heeft, dat de middelen beschikbaar zijn om de compensatie tot stand te brengen.
En als dan al die garanties er kunnen komen, dan kijken wij uit naar dat stukje nieuwe natuur.
Uiteraard: niet ten koste van alles.
