Calypso: Het pareltje van Wijk

14 februari 2018

Dolenthousiast kwamen Mieke en Victoire terug van de uitreiking van de vrijwilligersprijs. Jongens, moet je nu
eens horen: we hadden het laatst nog over Calypso, dat het zo’n pareltje is! Ze hebben de vrijwilligersprijs. Na
deze zeer blije boodschap met elkaar gedeeld te hebben, ging ons gesprek verder.
Want Calypso heeft een paar bijzondere vrijwilligers. Als grondleggers van Calypso heeft de familie Van Ginkel
nog altijd een zeer belangrijke rol in het reilen en zeilen van Calypso. Zonder hen zou het niet bestaan en de
vraag is ook of het zonder hen zou kunnen bestaan. Dat zit hem nog niet eens zo zeer in het afhankelijk maken
van Calypso van personen, maar bovenal in de ontzettende hoeveelheid investering en arbeid die de Van
Ginkels steeds stoppen in Calypso. Als alle uren, die in veel gemeenten betaalde banen betreft, ook echt betaald
moeten worden, dan was er geen Calypso, dan was het financieel onhaalbaar.
Persoonlijk realiseer ik mij de kwetsbaarheid hiervan. Ik ben gek op Calypso, dat zo langzamerhand wel een
beetje het Wijkse dorpshuis is geworden. In één woord geweldig. Ik weet ook wat wij als gemeente bijdragen.
Toen Tom van Ginkel mij onlangs weer heel bevlogen vertelde hoe het begon, hoe het nu gaat, wat er nog
geregeld moet worden, schaamde ik mij diep. Als gemeente zitten we voor een dubbeltje op de eerste rij. Als je
het afzet tegen vergelijkbare initiatieven al helemaal.
Tom heeft me ervan overtuigd dat het nu best wel lukt met Calypso. Dat het hard werken is, maar het lukt, het
staat en heel veel mensen vinden het er leuk, staan in de rij voor kaartjes en vertoeven er graag. Dat is ook zo.
Zeker! En mijn diepe respect en complimenten voor wat er hier door de familie van Ginkel en al die fantastische
vrijwilligers wordt neergezet.
Daar zit juist de kwetsbaarheid. Het gaat nu goed en we zien niet de stille investering die jaarlijks wordt gedaan
en hebben onvoldoende besef van wat het betekent als anderen het stokje van de familie Van Ginkel moeten
overnemen.
Ik ben er heel eerlijk over: als we een goede bodemplaat voor Calypso willen leggen en deze parel voor de
toekomst willen bewaren, dan is het nu ook tijd om als gemeente te gaan praten, wat onze bijdrage zal zijn, om te
zorgen dat Calypso nog lang door kan. Geld, lastig onderwerp, maar dit is zo’n pareltje waarvan je pas weet wat
je weggooit als het er niet meer is. Gelijktijdig denk ik ook dat de investering die we extra moeten doen, boven de
huidige subsidie relatief meevalt. Maar een kleine beetje extra investeren is Zeker zijn van Calypso.

Waar ben je naar op zoek?